Genomineerd voor de National Book Award als 1 van de 5 beste boeken die in 2025 in Amerika in vertaling zijn verschenen. De jury:
"In het derde deel van Balles septologie verandert Tara's 18e novemberdag wanneer ze ontdekt dat ze niet langer alleen is in haar eindeloze herfstdag. Want ze heeft iemand ontmoet die zich herinnert, en die net zo goed weet als zij, dat "het herfst is, maar dat we niet de winter ingaan. Dat de lente en de zomer niet zullen volgen. Dat de rode en gele kleuren van de bomen hier zijn om te blijven." Waar Boek I en II zich richtten op de onvrijwillige reis van een alleenstaande vrouw, weg van haar leven en haar geliefden, naar de afgrond van de tijd, brengt Boek III ons terug naar het rijk van kameraadschap, met al zijn spanning, vreemde eigenaardigheden en een gevoel van wederzijdse verbijstering over het feit dat we opnieuw moeten leren hoe we naast anderen moeten bestaan in een gedeelde realiteit. En dan natuurlijk, wat te denken van Tara's echtgenoot Thomas, die nog steeds dag in dag uit alleen zit, volkomen onbewust, in hun huis in Clarion-sous-Bois, wachtend op de terugkeer van zijn vrouw? Balles 'Over de berekening van ruimte' combineert poëzie en filosofisch onderzoek met rijke reflecties op onze verwarrende tijd en vraagt ons na te denken over de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van een persoon ten opzichte van de mensheid en het behoud van deze wereld?"
Ook in deel III zit Tara Selter nog steeds vast in 18 november, in een dag die zich herhaalt. Zonder succes heeft ze geprobeerd terug te keren naar een reguliere progressieve tijd. Op de laatste pagina van deel II ontmoet ze Henry Dale, die ook vastzit in 18 november. Deel III gaat over haar omgang en gesprekken met hem. Volgens Henry stevenen de Europeanen van vandaag, net als de Romeinen, af op een ramp. Wij leven, zo gelooft hij, in een wereld die zichzelf niet veel langer in stand kan houden. De anderen kunnen dat niet zien, al diegenen die onbewust in een wereld leven die tot stilstand is gekomen en kapot is, maar Henry en Tara kunnen dat wel zien, juist omdat ze steeds dezelfde dag beleven. Gaandeweg het verhaal weet Henry de lezer toch in een opgewekte, bijna hoopvolle stemming te brengen.
'Deel III is stijlvol, spannend en existentieel uitdagend. Over de berekening van ruimte is hard op weg een hedendaagse literaire klassieker te worden.'
- Kristeligt Dagblad, Denemarken
'Dit is een meesterwerk. Een verbazingwekkend origineel en boeiend werk.'
- VG, Noorwegen
Solvej Balle (1962) studeerde literatuur en filosofie. Ze debuteerde op vierentwintigjarige leeftijd en vestigde haar naam als schrijfster in de jaren negentig. Ze publiceerde verschillende romans, gedichten en kort proza. In 1993 kwam Ifjølge Loven uit, de doorbraak van de auteur. De roman was duidelijk geïnspireerd door grote vertellers als Kafka en Borges en stond op de lijst van de beste boeken van de eeuw van de Deense krant Politiken. De eerste drie delen van Balles roman in zeven delen 'Over de berekening van ruimte' werden gezamenlijk bekroond met de Literatuurprijs van de Noordse Raad 2022. De jury omschreef het als een meesterwerk. 'Het werk is de grote comeback van Solvej Balle, niet alleen voor Deense en Scandinavische fictie, maar ook voor Europese fictie in het algemeen.'
